Na de Botterronde en de Turfschiprit was het weer de beurt aan de Krabbenrit. Met als strijdtoneel opnieuw het mooie gebied links en rechts van het Kanaal door Zuid-Beveland, met start, rust en finish in het inmiddels bekende Hansweert.
Traject 1 was van Richard Dekkers, die net als in de vorige twee Krabbenritten het systeem "zo min mogelijk oranje" hanteerde. Grijze en paarse wegen mochten helemaal niet (ook niet raken of kruisen), en rood komt in dit wedstrijdgebied niet voor. Dus liefst alleen over gele en/of witte wegen, en alleen over oranje als het niet anders kan (en oranje kruisen is "gratis"). Een leuk systeem, waarmee goede vallen te maken zijn. Het is vaak op zich niet heel moeilijk, maar het blijft opletten geblazen: is er toch niet nog een mogelijkheid om zonder oranje te gebruiken het doel te bereiken? We bekijken een aantal situaties. NB: Punten mochten maar één keer in de route worden opgenomen (en niet in een omweg)
Voorbeeld 1 (let niet op de blauwe vlag "A", die gaf slechts de overgang aan tussen de twee deelkaarten van dit traject; dit was deel 2). We willen van punt 6 naar punt 7 via a-b-c, want dat is minder oranje dan via a-k-c. Na keercontrole 16 moeten we de route bij c opnemen, en gaan vanaf b nu dus wel via a-k, en noteren controle 15. Het nieuwe opnamepunt wordt d (op de route van 7 naar 8), en daar komen we vanaf k via a-b-j-i-d (niet via de oranje Langeweg): controles K en 17. Na controle 17 wordt j het nieuwe opnamepunt. De weg m-g is fietspad, dus de route gaat nu via i-e-f-g-h-b-j (weer niet over oranje): controles U en 19. We willen nog steeds naar j, maar ook nog steeds zo kort mogelijk over oranje, dus vanaf controle 19 niet over de Langeweg en langs b, maar wel via g-f-e-i-p en dan alsnog over de Langeweg (dit stuk is niet meer te vermijden). Op deze route ten slotte controle Q, met opdracht "HK – DMP 8". Samengevat: 16-15-K-17-U-19-Q. |
Voorbeeld 2. Van punt 8 naar punt 9 kunnen we het oranje stukje a-k omzeilen door middel van de lange route a-b-c-d-e-f-g-h-j-k. We worden niet tussen a en b gekeerd (zoals we misschien verwacht hadden), maar rijden deze route helemaal af, met als beloning de controles P en E. Er is hier echter sprake van een val-in-de-val: de weg j-k verloopt in werkelijkheid anders dan op de kaart, want bij boerderij Waterloo is de afstand tussen de twee knikken (rechts-links), veel korter dan op de kaart staat. De werkelijk weg loopt via de lichtblauwe lijn, en dus komen we niet in k uit, maar een stuk westelijker, net rechts van punt 9. Het stukje van k tot punt 9 kunnen we ophalen door een keerlus te maken via k-a-b-c-b-a-k, en dat wordt beloond met controle L. Degenen die vonden dat ze niet moesten omrijden omdat de afwijking bij k minder dan 40 meter was (de uitzetters hadden in deze rit het getal 40 ingevuld in het betreffende reglementsartikel), die hadden ongelijk: hier is geen sprake van een afwijking van minder dan 40 meter aan het (begin of) einde van een weg; de gehele weg is verlegd, en in feite rijden we van de knik bij Waterloo over een niet-kaartweg; deze weg moeten we volgen totdat we weer een kaartweg bereiken (tussen k en punt 9 dus), waarna er wel degelijk moet worden omgereden. |
Voorbeeld 3. Weer zo'n leuke lange route om een klein stukje oranje te vermijden. Van punt 11 naar punt 12 niet langs controle C (lang stuk oranje), maar via a-b-c-d-e-f-g-h, met controles Z en W. Helemaal te rijden, maar wel met een uiterst lastige "zeer scherp links" vlak voor punt 12; zulke manoeuvres kwamen in deze rit wel vaker voor, maar de dames en heren chauffeurs willen ook wat te doen hebben… Van 12 naar 13 overigens na i de kortere binnenbocht nemen, dus niet langs controle N maar langs controle Y. Even later, van 13 naar 14, via k-l-m-n, waarbij nu juist de route via controle N korter is dan die via controle Y. Grappig! |
Dan traject 2, met een ander systeem en een andere uitzetter: Piet Anthonissen, ook een oude bekende. In deze pijlenrit mochten pijlen meermalen worden bereden, maar niet tegengesteld, en ze mochten niet wrden gekruist. Bij het omrijden mocht je wel tegen pijlen in, maar dan over zo kort mogelijke afstand.
Traject 2 begon met heel wat heen-en-weer gerij om de pijlen 1 t/m 7 netjes af te handelen. Niet erg moeilijk (hoewel…), maar met een leuk addertje onder het gras. En dat zat hem in het volgende (zie het kleine plaatje). Als je over de oranje weg van het zuidwesten naar het noordoosten rijdt (of omgekeerd), dan kruis je pijl 2: je doorsnijdt het V-vormige deel van die pijl! En voor de duidelijkheid (zie het grote plaatje): de controle X stond op het tweede stukje van pijl 2, dus op het rechter gedeelte van bovengenoemde V. U mag zelf kijken hoe het moest, en ik geef alleen de oplossing, met slechts summier commentaar. Van start naar 1: Z-X (pijl 2 niet kruisen) Op pijl 1: Y Van 1 naar 2: Z-X (pijl 2 niet kruisen) Op pijl 2: X Van 2 naar 3: S (pijl 4 niet kruisen) Op pijl 3: Z Op pijl 4: U-S Van 4 naar 5: Z-U Van 5 naar 6: V Van 6 naar 7: W-V Van 7 naar 8: W-V-Z-L |
Ook traject 2 bestond uit twee kaartdelen, en de overgang tussen de beide delen werd duidelijk aangegeven, al was het dan zonder zo'n vlag als in traject 1 (zie het plaatje helemaal aan het begin van deze column). Hoewel er duidelijk stond "overgang blad 1-2", was er toch een probleempje: op blad 1 (zie het kaartfragment links) stond wel pijl 8 (helemaal in de linker bovenhoek op dit fragment), maar geen pijl 9? Moest je nu toch op blad 2 kijken hoe de route van 8 naar 9 liep? Er was niet voorgeschreven dat je via het overgangspunt moest (al zou dat wel logisch zijn), dus hoe liep de route nu? We gebruikten toch maar blad 2 om de route te bepalen, maar je moest tot het overgangspunt wel van blad 1 gebruik maken (uitzetters gebruiken wel eens als val dat op de ene kaart bijvoorbeeld een bermlijn niet doorloopt, en op de andere kaart wel). Gelukkig zat er deze keer geen val in, en pas later, bij het schrijven van deze column, werd mij duidelijk wat er aan de hand was. De digitale kaart die ik netjes kreeg toegezonden zag er net iets anders uit (zie rechts) dan de wedstrijdkaart. De reclamebanner die op de definitieve kaart stond (en pijl 9 bedekte!) was in deze – blijkbaar eerdere? – versie afwezig! Wie heel goed kijkt kan nog net de eerste millimeters van pijl 9 boven de reclame zien uitsteken. Ik kan het niet laten om iets te mompelen over het controleren van het kaartmateriaal… |
En hier is er dan weer eentje uit de categorie "de uitzetter die in zijn eigen val trapt". Het begint wel een gewoonte te worden… Altijd leuk, houdt deze columns een beetje smeuïg! In traject 2 mochten pijlen niet tegengesteld worden bereden, maar in een omweg wel, en dan zo kort mogelijk. Waarschijnlijk was deze laatste bepaling voor alle zekerheid opgenomen, want in de praktijk bleek het bijna nergens voor te komen dat je van deze regel gebruik zou moeten maken (en dat bij maar liefst 23 pijlen). Waar ik "bijna nergens" zei had de uitzetter vermoedelijk meer gedacht aan "helemaal nergens", want die ene keer dat het wel voorkwam had hij het niet in de gaten! Voor zover ik weet was er maar één A-klasser die deze "val" doorzag, maar helaas voor hem verdiende hij hier geen punten mee (maar het kostte ook geen strafpunten: de betreffende controle werd – terecht – geneutraliseerd, want het was niet de bedoeling geweest…). Nu wilt u natuurlijk ook weten wat er aan de hand was. Het gaat om de route van pijl 19 naar pijl 20. Omdat er langs de "Y" van "Yerseke" geen doorlopende weg is moeten we links om het witte blok heen. Niet langs controle 37 (en dus ook niet ophalen via controle 42), want de gele weg sluit verder naar het noorden niet aan op de witte, en bovendien sluit die witte weg verderop ook weer niet aan op de gele weg waarop controle 36 staat. We gaan dus om de 37 en de 42 heen (dat is korter dan via de 37 en dan eerste weg links), en noteren dan de 36. Bijna iedereen ging nu over de punt van pijl 21 (met controle R) en over de N670 naar pijl 20. Maar wat (bijna) iedereen vergat is dat je de hoofdroute nog achter controle 36 bij b kon opnemen (richting a) door de voet van pijl 21 tegengesteld te berijden, waarna je inderdaad b-a kon rijden. En dan ging je dus niet langs controle R! |
We eindigen, heel toepasselijk, met de finishval. Na de "laatste" pijl 22 was er weer eens een allerlaatste: pijl 23. Dit keer niet ergens in een hoekje van de kaart, maar tamelijk opvallend in de buurt van de finish (en de start, en pijl 1). Het ging er dan ook niet alleen om of je die pijl wel zag, maar vooral ook om de route er naartoe (en dan weer terug naar de finish). Naar pijl 23 was niet zo lastig: na pijl 22 in Vlake linksaf, en dan eerste weg rechts en onder de spoorlijn door. Dat leverde keercontrole 46 op. Na het keren nu linksaf en naar de finish (vlakbij)? Nee, niet vergeten de route op te nemen; we kunnen nog steeds naar pijl 23. Dat kan namelijk door in het noorden over de Postbrug het kanaal over te steken, net naast de tekst "finish" onder de spoorlijn door te gaan, en dan in het zuiden over de sluizen het kanaal weer over te steken om over pijl 3 naar pijl 23 te gaan. Dus vanaf de 46 terug naar het noorden, maar dat kan op twee manieren: via controle Y, of via controle Z (let op: de Z stond niet waar hij hier op de uitleg getekend is, maar één weg meer naar links, dus op de kaarsrechte oranje weg). Beide controles gaven de opdracht "HK – NVH"; welke van de twee is nu de goede? Het antwoord is controle Z, want dat is niet alleen de kortste route, maar de route via de Y gaat ofwel tegen pijl 22 in (en dat moet vermeden worden), ofwel daar omheen over de Vlakeweg, maar dat is veel langer. (Dus eigenlijk toch nog een situatie waar "zo min mogelijk tegengesteld" een rol speelde, maar omdat de route via de Z gewoon korter is vind ik dat we dat niet moeten meetellen.) Van beide trajecten werd na afloop een "vlaggenkaart" uitgereikt, waarvan u hier enkele fragmenten heeft gezien. Van het eerste traject was bovendien een duidelijke uitleg beschikbaar, waarin – op zeven A4-tjes – werd beschreven wat je allemaal fout kon doen, en waarom dat fout was. Helaas had de uitzetter van het tweede traject ervan afgezien om ook zo'n uitleg te maken, zodat je soms maar moest raden (of aan andere deelnemers moest vragen) waarom een bepaalde controle goed of fout was. Dat was een beetje jammer, waarom niet een duidelijke uitleg over de gehele rit? Zeker voor wat minder ervaren deelnemers zou dat zeker leerzaam zijn. Hiervan afgezien kunnen deelnemers en organisatie terugzien op een prima Krabbenrit! Op 8 juni wordt het voorjaar afgesloten met de "nieuwe" West-Nederlandrit (WNR), in de kop van Noord-Holland, van de hand van Joep Wanders. Leuk om daar weer eens te rijden, en ook leuk (in ieder geval voor de dames en heren chauffeurs) dat er beloofd is dat er weinig keercontroles zullen staan! Interessant detail (?): de rit is gecontroleerd door Remco Luksemburg. Ik zou zeggen: meedoen! |